Hey hallo, hoe is het met je?” Ja, druk. Lekker bezig.
Herken je deze eerste regel? Is dit ook jouw standaard antwoord als iemand vraagt hoe het met je gaat? Zeg je dit tegen iedereen op iedere willekeurige netwerkborrel, als je vrienden tegenkomt of wanneer je op een verjaardag zit?
Voor mij was dit zeker mijn standaard antwoord. En druk was ik zeker. Een bomvolle agenda, een mailbox die dagelijks vol stroomde, de drukte in mijn hoofd om alles te onthouden wat ik nog moest doen of waar ik iets over wilde weten. En ik GENOOT ervan! Ik voelde mij een echte ondernemer. Niets zo heerlijk als een volle agenda, een zaak die goed loopt, klanten die ik blij kan maken door het delen van mijn kennis en een sociaal netwerk waar ik graag aandacht aan geef.
Maar ondertussen wist ik ook dat ik dit tempo geen 10 jaar vol zou houden. Minimaal 60 uur p/w werken, 8000 km per jaar op de racefiets, een gezin, vrienden, zakelijk netwerk onderhouden. Veel was het wel. En toen werd de beslissing voor mij genomen. Met een klap kwam alles tot stilstand. Letterlijk.
Het keerpunt
Op 16 juni 2018 kreeg ik een wielrenongeluk. Wat eerst nog een "gewone hersenschudding" leek, bleek niet zomaar over te gaan. Klachten bleven, "prikkels" bleken ineens moeilijk te verwerken en mijn leven MOEST in een andere modus. Na een flink revalidatietraject ben ik inmiddels behoorlijk ver gevorderd in mijn herstel, ook al blijf ik NAH “patiënt”.
Als iemand nu aan mij vraagt hoe het gaat, is mijn standaard antwoord niet meer: DRUK, lekker bezig, maar RUSTIG AAN. Heel grappig hoe mensen dan kijken. Dat is een ongebruikelijk antwoord.
Ik merk in gesprekken dat de "DRUK DRUK mensen" vaak óók graag wat rustiger aan zouden willen doen. Dat mijn verhaal over vrije tijd, ontspanning en ruimte in de agenda hen ook aanspreekt. Maar HOE DAN? Als je die drukke zaak hebt én die hobby én personeel én een opleiding én een gezin. Je kunt toch niet zomaar alles laten vallen? Je wilt er toch zijn voor je zaak en de zaak heeft jou toch nodig? Wie kan er nu zonder jou...want jij bent de onmisbare factor in het geheel. Dus blijf je druk!
Hoeveel ballen heb jij in de lucht?
Soms is het goed om te bedenken welke ballen je allemaal in de lucht houdt. En welke noodzakelijk zijn. En vooral wat het je waard is. Wat kun je uitbesteden, wat zijn de kosten die daar tegenover staan? Is dat het waard? Hoeveel vrije tijd wil je hebben en wat ga je daarin doen? Wat telt echt?
Omdat ik ineens nog maar heel beperkt belastbaar was, heb ik geleerd om heel efficiënt te gaan werken. Lange tijd kon ik maximaal 1 uur per dag op een beeldscherm kijken en hooguit 2 telefoontjes per dag behandelen. Dus geen onnodige whatsappjes meer, geen social media en als ik achter de laptop zat, moest ik zo efficiënt mogelijk werken. Ik had tenslotte maar 1 uur.
Alle nieuwsbrieven en reclame heb ik gecanceld. Ik heb goed uitgezocht welke leveranciers ik nodig had en waar ik graag mee wilde werken. De rest is geschrapt, dat kost dus ook geen tijd meer. Waar kan ik op kosten besparen? Waar kan ik op tijd besparen? Geen onnodige kopjes koffie uit beleefdheid, maar vooral kijken wat nodig is en wat efficiënt is. Een handige en werkzame Outlook modus en heel veel minder mailverkeer is het resultaat. Geen telefoontjes die de energie niet waard zijn, maar juist warm houden wat het wel waard is.
Misschien klinkt het onaardig. Voor mij was het noodzakelijk. Het heeft mij opgeleverd dat ik nu mijn zaak zo efficiënt heb ingericht dat ik nog maar 20 uur per week werk en een vergelijkbaar resultaat heb met destijds 60 uur werken. Nu help ik anderen met keuzes maken, inzicht geven in welke ballen noodzakelijk zijn om hoog te houden en hoe het anders kan.
Misschien geeft dit jou ook weer inzicht. Soms is het goed om je af te vragen of het anders kan. Wat zou JIJ anders willen. Als jij 4 uur extra had op een dag… waar zou je die tijd dan aan besteden?
Ik geniet vanmiddag van een mooi plekje in de schaduw, lekker in het bos. Jij ook?